نظم اے مہر ریاض سیال صاحب دی نظم دا نام ایں رشوت

نظم اے مہر ریاض سیال صاحب دی نظم دا نام ایں رشوت {{نظم}} ٹویٹا کرولا پجارو،،،،،،،،،،،نہ لاری میرے کول خیالاں دی اُڈن اڈاری میں سوچاں دی باری چوں جھاتی جے پائی تاں مکروہ شکل ہک نظر مینوں،،،،،،،،،،آئی میں پُچھیا تیرا کِتھ ٹِھکانہ گراں اے توں کون ایں کیا ایں تے کی تیرا ناں اے اگوں بولی آکڑ کے ھو کے ناراض ہیں کمزور بہوں حافظے دا ریاض ہُنڑیں نال مینوں توں بیٹھا وِسار اے تیرا میرا تاں کافی چِر دا پیار،،،،،اے مینوں بَگا کالا کرن دی ہے قدرت میرا ناں ہے رشوت میرا ناں ہے رشوت ہے میری انوکھی نرالی کہانڑی کدیں رہی شہزادی کدی ہوئی نمانڑی جہانگیر دی میں زنجیر ای هلائی تے رج شاہجہاں اگوں پائی دوہائی میں اکبر ہمایوں نوں فریاد کیتی عیاں ساری بابر تے روداد،،،،،کیتی سُنڑایا ظفر نوں دُکھاں دا فسانہ مینوں خالی ہتھ کیتا سب نے روانہ گیا دور مغلاں دا انگریز،،،،،،،،،،،،،،،،آۓ میں جاتا میرے دیہنہ خدا چا بھنواۓ انہادے وی ویکھے تاں سگویں رواج ہن اوہ لا دین ہو کے وی منصف مزاج،،،،،ہن پرانڑے زمانے میں ہاموں جری اے میری ٹیک بَھنی چا تیرے نبی اے ابوبکر عثمان دی زندگی،،،،،،،وچ عمر دی خلافت تے عہد علی وچ میں اُکا یتمی دی زندگی،،،،،،،،،گزاری رہیُم دھکے در در تے کھاندی بیچاری زمانے نے پرتالیاں لیاں،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،لکھاں میرے منھ تے لگیاں میں جئیں پاسے تکاں حکومت جداں آ گئی غزنوی،،،،،دی ہوئی ڈھیر بربادی قسمت میری دی اودی سوچ اُڈاۓ چا میرے،،،،،،،،،،،ھوش اے میں ہاں بت شِکن میں نئیں بت فروش اے مغل دور وچ ہوئی اتنی ذلیل اے نہ بربادیاں دی ہے دپدی دلیل اے میں انگلینڈ گییُم تے امریکہ گییُم میں روس اچ گییُم تے افریقہ گیُم میں تُرکی تے بھارت تے جاپان گییُم عرب اچ عراق اچ تے لبنان،،،،،،گییُم کِتھائیں نہ لدھے سر لکاونڑ دے ساۓ کتھائیں قید بھوگی کتھائیں ہتھ کٹاے ایسے حال وچ آ گیا سن سنتالی ہا میرے مقدر دے گلشن دا مالی میں ہاموں مقدر تے روندی کھڑی اے میرے سر تے ہتھ رکھیا ہک اجنبی اے دتے اُس نے مینوں سہارے دلاسے توں ہو ونج ذرا کئی دیہنہ آسے پاسے ناں رو بس جناح دے ہے جاون دی ڈِھل اے چمن ویسی تیری امیداں دا کِھل،،،،،،،،،، اے بھلا ھووی کونڑ اے تعارف کرا اے میں پٹواری ہاں مینوں سمجھیں بھرا اے تے بس وت تاں آہن جو پنجے گِھیو وِچ رہیُم اگاں اگاں میں سنگتاں دی ٹوہ اچ