درداں دیاں کہانڑیاں.

""""""""""""(درداں دیاں کہانڑیاں)""""""""""""" ھک پکھی واس ھک وسدے بندے دے وسیب اچ آ کے پکھیأں لائیأں تے اس سردار دا حکم گیأ کہ توں میری نگری چوں اپنڑیاں پکھیأں پٹ لاۓ تینوں اتھے راھنڑں دا کوئی حکم نہیں پکھی واس بیچارہ بڑا افسردہ ھوکے اس باد شاہ دے دربار اچ آیا اے تے ھتھ بن کے منت کردا اے کی منت کردااے ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,دوھڑہ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, مینوں ٹورو نئیں تہاڈا نوکر بنڑ کےساری زندگی نوکری دیساں نت دھوڑ تواڈیاں جتیأں دی ودا پپڑیاں نال پوجھیسأں تعظیم اچ وال دا فرق ناں آسی تواڈی زیارت حج سمجھیساں ودے بعد اچ لوگ مثالاں دیسن انج,, درد,,پریت پلیسأں ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,"""""""""""""""""""""""""""""""""" اتنی منت دے باوجود وی اس سردار نوں رحم نہیں آیا اس دا حکم انجے رھیأ ھے کہ توں میری نگری چوں پکھیأں پٹ ونج تینوں اتھےراھنڑں دا کوئی حکم نہیں تاں پکھی واس دوبارہ آیا اے تے آکھدااے کہ ٹھیک ھے سردار صاحب وطن وطناں آلیأں دے ھوندن پکھی واسأں دے مانڑں کئی نہیں ھوندے تے ھنڑں مجبوری ھے کہ ونجڑں دا ویلہ کوئی نہیں تے میں وعدہ کریناں ھاں کی وعدہ کریندااے پکھی واس ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,دوھڑہ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, میں دھمی دا سورج راھے ابھریساں ھنڑں کر نہیں بے آرام ایں میرے ٹرنڑں دی خیر ھے لاھے جاونڑں تیرے مگروں کل الزام ایں وگ ویساں,, درد,, ناں ھونڑں دیساں تساں لگدیاں نوں بدنام ایں کل نظر ناں آساں کرنڑں دیو چھڑا اج دی رات قیأم ایں ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,"""""""""""""""""""""""""""" پکھی واس اپنڑیں وعدے مطابق پوہ پھٹدی ویلے اٹھیأاے اس اپنڑیاں پکھیأں پٹیأں ھن جس ویلے پکھیأں پٹ رھیأ ھے تے ونجڑں دا ارادہ کیتا ھس تاں اس سردار دے محل آلے پاسے منہ کرکے اچی جئ آواز نال آھدا اے کی آھدا اےتوجو ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,دوھڑہ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, پکھی واسأں پکھیأں پٹ لیأں نی لاۓ,, درد,, سمأل جاگیر اے توئیں سجنڑں رئیس دی نگری چوں کیتی ویندن کوچ فقیر اے جھکیئں نہیں متاں ساڈیاں جھگیأں وچ کدی لاۓ آوی تقدیر اے تیری لوڑ مٹیسأں ویچنڑیں پئ بھاویں تن دی ھک ھک لیر اے ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, پکھی واس ٹردا وی جاندااے تے منکھ توں آھدا جاندااے ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,دوھڑہ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, مل کچ دا لایا ای ہیریاں نوں بھلا ھووی سجنڑں صراف اے تیری شاھی اچ راھے کے ویکھ لیأ اے توھیں عادل دا انصاف اے اگاں کوئی سرکار تے بھار ناں دیساں کریں پچھلیأں غلطیأ معاف اے پیأ ھسڑ تاں دوروں کر لیسئ تیرے شہر دا ,,درد,,طواف اے ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, اس پکھی واس نوں کنہاں ڈنگاں توں بعد اس نگری دا کوئی بندا ملیأ اے تاں پکھی واس اس نوں سد کے آھدااے کہ اگر اس بادشاہ کول ونجیں تاں میرا ھک سنیہأ دیویں کہڑا سنیہأ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,دوھڑہ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, جیتھوں جھنڑکاں نال وسیب چھڑایا ای اوہ بشر بڑا غمگین ھئ پریشانیأں دے انڑں سوھیأں راھاں تے تھڈے کھاندا نت مسکین ھئ بھاویں اس مجبور دے مانڑں مکا کے کیتی سانگیأں دی توہین ھئ اوھنوں وت وی تیرے جیأ کوئی نہیں دسدا جے رب تے,,درد,,یقین ھئ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, کلام ,,مرحوم مہر غلام محمد درد